Simson S51 C „Comfort” (1983-1989r.)

 Licznik skalowany do 100 km/h, zapożyczony z  modelu B2-4, wyposażony w kontrolkę , automat stopu  montowany przy dźwigni przedniego hamulca, prostą,  składaną dźwignię startera, profilowane siedzenie,  amortyzatory tylne z dwustopniową regulacją  twardości, oparcie boczne montowane przy podnóżku,  bagażniki boczne, bezstykowy zapłon typu SLEZ  (‘Electronic’), żarówkę reflektora przedniego o mocy  35/35 W.

 

Simson S51 E „Enduro” (1982-1988r.)

Produkcję tego modelu rozpoczęto w 1982 roku na podstawie modelu B2-4. Wprowadzone w nim zmiany to: wzmocniona dokręcanymi zastrzałami rama (przez zastrzały masa motoroweru wzrosła z 79,5 do 84 kg w porównaniu do wersji B1-3 i B1-4), kierownica o wyższym profilu, składany starter nożny oraz podniesione kolanko wydechowe wraz z tłumikiem osłoniętym blaszaną osłoną. Ze względu na zmianę usytuowania tłumika konieczne było zmodyfikowanie kilku innych podzespołów. Zmieniono wyprofilowanie osłonki bocznej, aby tłumik nie rysował jej powierzchni i był możliwy dostęp do schowka filtra powietrza. Dźwignia hamulca tylnego została odsunięta bardziej na zewnątrz pojazdu by umożliwić łatwe operowanie. Prawy wspornik ramy otrzymał zmieniony wspornik

podnóżka pasażera.

 

Simson SR50 B4 (1986 - 1989r.)

 Był wyposażony w dwusuwowy, jednocylindrowy, chłodzony powietrzem silnik typu M531/541 o pojemności 50cm³ (jedynie wersja SR80 miała zwiększoną pojemność) i trzy lub czterobiegową skrzynię biegów. Zmiana biegu odbywa się lewą stopą, jednak w odróżnieniu od modelu KR51 i motocykli zmiana biegu odbywa się przez przesunięcie do przodu lub do tyłu pionowo umieszczonej dźwigni zmiany biegów w przedniej części podnóżka. Silnik umieszczono centralnie, bardzo nisko. Układ wydechowy poprowadzono pod prawym podnóżkiem. W podwoziu zastosowano ramę skonstruowaną ze spawanych elementów tłoczonych z blachy stalowej, która jednocześnie tworzy całą bryłę nadwozia skutera

 

Simson S-53 E (1990-1994r.)

Wersja "enduro". Wyposażony w wysoko umieszczony błotnik przedni z tworzyw sztucznych, rurki wzmacniające ramę, wyższą kierownicę, wysoko umieszczony układ wydechowy z długim tłumikiem znanym z modelu S51 E, opony o innym bieżniku, tylne amortyzatory z 5-stopniową regulacją, prążkowane siedzenie, pokrywy silnika i cylinder lakierowane na czarno oraz podstawkę boczną. W modelu enduro zmieniono naklejki - na pokrywach schowka widniał napis "simson", natomiast na zbiorniku paliwa pionowy napis "S53". W niektórych modelach pokrywy bębnów hamulcowych również lakierowano na czarno.

 

Simson S-53 C (1990-1994r.)

Wersja "comfort". W porównaniu do modelu "B", posiadał obrotomierz, tylne amortyzatory z 5-stopniową regulacją, prążkowane siedzenie, podstawkę boczną, pokrywy boczne silnika i cylinder lakierowane proszkowo na czarno. W niektórych modelach pokrywy bębnów hamulcowych również lakierowano na czarno.

 

 

 

Simson S-53 OR (1992-1994r.)

Ulepszona wersja "E", wersja "OR" (Off Road) została wyposażona w hamulec tarczowy, dłuższe przednie zawieszenie firmy Marzocchi, podniesione zawieszenie tylne (dłuższe wsporniki amortyzatorów w tylnym wahaczu), wysoko umieszczony przedni błotnik oraz koła o średnicy 17 i 19 cali. Ze względu na zwiększony prześwit, motorower wyposażono wyłącznie w podstawkę boczną o zwiększonej długości względem pozostałych modeli. Zastosowano kierownicę z poprzeczką wzmacniającą. Podobnie jak w modelu CX zastosowano osprzęt kierownicy firmy Magura, identyczny kształt naklejek, także motorower otrzymał dwubarwną biało-czerwoną kolorystykę, z tą różnicą iż rama otrzymała czerwony kolor. Ze względu na większe tylne koło, zastosowano inne przełożenie końcowe (14z/34z dla 50 km/h, 13z/34z dla 40 km/h). Stosowano wyłącznie gaźniki firmy Bing.